Ding 4: RSS

Dr. Frankl kent de verleidingen van RSS als geen ander. In het verleden heeft hij diverse programma's geprobeerd. Daar zat er ook een tussen met de meest onwaarschijnlijke mogelijkheden: zoeken op feeds over je favoriete onderwerpen, automatisch abonneren, zoeken binnen feeds etc. Ja, dat kan nu allemaal met Google reader maar zo'n 10 jaar terug was het je reinste tovenarij.
Dr. Frankl voegde de ene feed na de andere toe. als man van de wereld wilde hij immers graag bijblijven.
Maar voortschrijdend inzicht bracht hem tot de openbaring dat de vraag voor het grootste deel voortkwam uit het aanbod. Een gevaarlijke ontwikkeling in het algemeen.
Zeer recent zijn wij op zevenmijlslaarzen het informatietijdperk binnen gemarcheerd. Informatietijdperk laat zich, analoog aan de steentijd, de ijzertijd, de bronstijd, definiëren als een tijdperk waarin er informatie in overvloed is.

De paradox waar we tegenaan lopen is dat we ondanks die overvloed aan informatie tegelijkertijd steeds minder weten. Want hoe komen we achter de betrouwbaarheid en de context van al die overvloedige informatiebronnen?
Wikileaks is een goed voorbeeld. Tussen de broodnodige onthullingen die Wikileaks heeft opgeleverd, zit er ook een vrijwel oneindige hoeveelheid uit hun context gesleurde uitspraken, die de betekenis en de relevantie aanneemt van de context waarin ze vervolgens wordt geplaatst. En de mogelijkheden tot het plaatsen van subjectieve context zijn legio, juist door de veelheid van informatie die Wikileaks heeft onthuld. Iets dergelijks zien we in de werkwijze van complottheoretici, die selectief gaan zitten shoppen in de informatieberg en alleen de dingen eruit pikken die hun theorieën ondersteunen, terwijl ze de informatie die deze tegenspreekt terzijde schuiven als niet relevant of betrouwbaar.

Schieten we daar iets mee op? Nee, tenzij we een manier vinden om het kaf van het koren te scheiden. En o wonder: uitgerekend de ouderwetse kwaliteitsmedia (een aantal kranten en tijdschriften met name) die zelf nog op ambachtelijke wijze aan onderzoeksjournalistiek doen, scoren het hoogst op de betrouwbaarheidsladder.
Het kaf van het koren kunnen scheiden, dat is dus de taak van de moderne bibliothecaris. Niet het bij elkaar sprokkelen van informatie, maar juist het terzijde schuiven daarvan, tot de meest betrouwbare en relevante informatie overblijft.

Maar ach, wat lult dr. Frankl nou. Met RSS hoef je toch niet per se saaie kwaliteitskranten binnen te hengelen? Je kan RSS toch ook gebruiken voor je dagelijkse rantsoen strips, gossip en Geenstijl?
Allemaal waar; zelfs filmpjes behoren inmiddels tot de mogelijkheden.
Dr. Frankl overweegt om zijn Google Reader op te schonen en louter nog te voederen met strips, gossip en Geenstijl. De blogs van de 23dingenmensen laat hij nog even staan, die toevoegen was per slot onderdeel van het huiswerk. Maar hij vindt ze als platte tekst (zoals GR ze weergeeft) een beetje saai lezen. Daarom is hij ook volger geworden van iedere blog, waardoor ze als links verschijnen in zijn dashboard, en hij ze lekker kan lezen en bewonderen in al die individuele huisstijlen.

Tot slot heeft dr. Frankl nog twee tips.
tip 1:
Een handig en compact RSS-programmaatje is de NU nieuwslezer, hier te downloaden. Een paar feeds zijn al voorgeïnstalleerd, maar die kan je zelf ook toevoegen. Hier vind je er al aardig wat. Als er nieuws is, verschijnt er een popupje onderaan je scherm.

tip 2:
Er bestaan programma's om feeds rechtstreeks naar je e-reader te sturen. Handig voor in de trein. Een progje waarmee dr. Frankl zo'n twee jaar geleden heeft gestoeid toen hij een Bebook had aangeschaft, is Calibre.
Dr. Frankl kreeg al snel te maken met het oude probleem: een overvloed aan feeds, wat moest ie er allemaal mee, wanneer moest hij dat lezen? Het eind van het liedje was dat hij alles er weer afgooide en alleen een paar leuke abonnementen (lees: Fokke, Sukke) liet staan. Maar uiteindelijk vond hij het gerommel met USB-kabeltjes te veel gedoe, en besloot hij te wachten tot zijn eerste draadloze ereader.
Evengoed is het een leuke mogelijkheid van RSS, die dr. Frankl iedereen kan aanraden die een ereader heeft of krijgt.