27 februari 2011

Ding #5: RSS feeds vinden

Dr. Frankl gebruikt de link naar Google voor blogs regelmatig sinds hij zelf een blog bijhoudt, al pakt hij doorgaans gewoon de link op de startpagina van Google. Hij vindt het wat verwarrend dat sommige blogs hiermee niet te vinden zijn, terwijl er omgekeerd pagina's worden gevonden die hij niet direct zou aanmerken als een blog.
Hoe bepaalt Google eigenlijk of iets een blog is of niet?
Sowieso begint het verschil tussen een normale website en een blog steeds meer te vervagen. Dit is een direct gevolg van de implementatie van de mogelijkheden die Web 2.0 biedt. Razendsnelle interactiviteit zorgt voor een werkelijk dynamische virtuele omgeving, waarin zelfs complete besturingssystemen online kunnen draaien.

Als beginpunt van deze ontwikkeling mag wellicht Active Desktop gelden. Dr. Frankl bewaart warme herinneringen aan dit extraatje dat Microsoft inbouwde in Windows 98, en zijn pc ook - een voor die tijd behoorlijk snelle Pentium II-200 maar nu een onbruikbaar museumstuk - , want die brandde bijna door in de pogingen om alle door het baasje verlangde online content weer te geven op de desktop. Microsoft was hier één keer zijn tijd vooruit. En dan te bedenken dat slechts twee jaar daarvoor Bill Gates nog te kennen had gegeven dat er in internet geen toekomst zat!
Een fanaticus is een bekeerde twijfelaar, zijn een wijs man ooit.

Terug nu naar de blogvinderij. Dr. Frankl kende de mogelijkheid nog niet om je te abonneren op een zoekresultaat van Google, en ziet daar kansen in om zijn leven nog verder te veraangenamen. Voor zover daar nog ruimte voor is uiteraard, want zoals onderstaande grafiek laat zien, vergt het meer energie om het leven nog verder te veraangenamen naarmate men al een aangenamer leven leidt.




Hij is er ook nog niet uit wat hij handig vindt. In hem vindt er een knokpartij plaats: die tussen alles willen weten wat er gebeurt en wat er geschreven wordt aan de ene kant, en het zich zoveel mogelijk afschermen van informatie die je toch niet nodig hebt aan de andere kant.
Dr. Frank is een beetje informatiemoe. Hij heeft bovendien gemerkt dat je eigenlijk niets mist met informatie-oogkleppen op, en er bovendien dan vanzelf energie stroomt van het passieve deel van zijn hersenen naar het actieve.

1 opmerking:

Dimitar Ruskov zei

Hallo Frank!
Ik lees nog steeds je verhalen met groot plezier, maar tot nu toe heb ik nog niet op je berichten gereageerd, want ik heb geen opmerkingen en suggesties. Zoals ik tegen je een keertje zei "je bent een taalkunstenaar"!! Ik blijf je blog lezen, en af en toe zal ik op je berichten reageren. Ga maar zo door, je blog is als een boeiend boek dat je dicht wil doen, pas als het afgelezen is.