#20 Muziek online beluisteren in een sociaal netwerk

Alles wat ik tot nog toe heb geschreven, is gelogen. Maar wat ik nu schrijf is waar: de combi muziek en sociale netwerken zegt me geen reet. Het interesseert me geen reet wat mij onbekenden leuke muziek vinden, en het interesseert me nog minder reten wat mij onbekende mensen vinden van de muziek die ik mooi vind.

Nou ok, dat is niet helemaal waar, al is het ook niet direct gelogen. Het allereerste wat ik op internet deed begin jaren 90, was in nieuwsgroepen met buitenlanders kwekken over muziek. Dat ging nog over mijn 14k-modempje, het kostte dus telefoontikken, en dat werkte goed tegen de blaseïsering, die altijd op de loer lag. Later heb ik zelfs een forum opgericht over een bepaalde componist die doof werd (nee, niet Smetana, niet Fauré, niet Boyce, en al helemaal niet Handel. Die werd trouwens niet doof, maar blind. En Goya was het ook al niet. Die werd weliswaar doof, maar dat was toch meer een schilder dan een componist. Al zit je met Goya wel warm qua jaartallen. Maar wat koop je daarvoor, vandaag de dag? Zeker met de euro is dat niet veel meer. Je betaalt GVD 2 euro 30 voor een kopje koffie! Ja, dat voetbad krijg je er gratis bij. Ha. Ha. Ha. Uiteraard bedoel ik de componist Hans Werner Rauburg (1778-1828). Stokdoof werd die man vanaf zijn 19e. Aan beide oren. Dat is aan zijn muziek ook wel te horen. Echt lullig dat zijn carriere als componist toen net in de startblokken stond. Voordeel is dan wel weer dat weinigen ooit van Rauburg gehoord hebben, laat staan dat ze zijn muziek kennen, en mijn forum ook het eerste was dat ooit over deze componist is opgericht).

Maar inhoudelijk kwekken over muziek, en dan ook nog eens over klassieke, waar toch het zwaartepunt van mijn muzikale interesse ligt, daar is last.fm niet geschikt voor, en dat geldt ook voor spotify. Op de laatste heb ik weliswaar een gratis abo-tje, maar dat is om sporadisch een moppie muziek in te zoeken waar ik niet aan kan komen. Een enkele keer heeft spotify het dan wel. Last.fm heb ik geprobeerd met het 23dingen-account, maar na 5 minuten was ik er nog niet in geslaagd om het liedje te horen (Tiptoe through the tulips)dat ik had uitgezocht. Sorry, last.fm, maar ik ben waarschijnlijk niet intuïtief genoeg voor jullie.

Dat het niks voor mij is, betekent niet dat ik het dan ook niet interessant vind. Dat vind ik het nl. wel, en dat is voor een groot deel toe te schrijven aan de enige logische consequentie die Google onlangs heeft getrokken: zelf een online stromende dienst aanbieden, waar consumenten hun muziek kunnen kopen, maar die alleen te stromen valt vanaf externe servers, en dus niet te downloaden (al zijn er natuurlijk tamelijk simpele trucjes....) . Die kant gaat het op. Die dinest is er trouwens nog niet, maar wacht maar een jaartje of zo.

Dan nog download ik m'n muziek liever via joesnet en Avax en zo. Laatst merkte ik tot mijn schrik dat ik vrijwel niks had van Django Rheinhardt. Dus heb ik de complete Django gedownload. Dat duurde al gauw een kwartier, maar daarna had ik dus wel alles. Ja, ik wil het hebben, ik ben lekker een kapitalist. Ik wil zelfs meer dan ik op kan. Ik vind het leuk om door mijn bezit te grasduinen, intuitief op liedjes te klikken, en nog eens, en nog eens. Dat kan ook tot op zekere hoogte bij stromende diensten, maar dat is mij toch te stroperig. Komt bij dat de retentie van een beetje joesnetserver inmiddels de 3 jaar nadert, waardoor vrijwel alles te vinden is, en nog rapido ook.

Mijn schijf van 500 GB is inmiddels bijna vol met gedownloade muziek: 5479 uur, 24 minuten en 17 seconden muziek. Een groot deel heb ik nooit beluisterd en zal ik ook nooit beluisteren. Ik ga een beetje 35 Django Rheinhardt-cd's luisteren, kom nou. Met het volstouwen van die schijf ben ik begonnen toen ik mijn squeezebox aanschafte, en dat is ook al weer een paar jaartjes geleden. Ik denk erover om mijn volgende (grotere) schijf rechtstreeks aan m'n router te hangen, zodat ik ook in Zwitserland, in Diemen en op mijn werk naar m'n muziek kan luisteren. Al is het eigenlijk een stuk handiger om een kopietje van die schijf bij te houden en mee te torsen. Je hebt tegenwoordig 500 GB-schijven ter grootte van anderhalve creditcard en, ruwe schatting, 8 creditcards dik. Grappig hoe die twee technieken: stroombaarheid en opslagformaat, met elkaar wedijveren, terwijl de consument er alleen maar beter van wordt.
Van de andere kant; je eigen muziek stromen is wel weer een goeie smoes om lekker aan je router te rommelen.

De makkelijke beschikbaarheid en uitwisselbaarheid heeft een vreemd nivellerend effect op de verzamelaar. Stel je verzamelt al een jaar of 30 elke scheet van Frank Zappa die ooit op vinyl is geperst of op cd gebakken. Soms ben je jaren bezig om die ene bepaalde opname te pakken te krijgen, die ene bootleg van die ene scheet, door een fan clandestien opgenomen met zijn memorecordertje, en later in het zwarte circuit in kleine oplage verspreid voor exorbitante prijzen. Maar wat ben je gelukkig als je een cd met de bewuste scheet eindelijk te pakken hebt via een louche tuswsenhandelaartje, die in een achterkamertje in een afbraakpand in een groezelig straatje de cd ruilt met de inhoud van jouw portemonnee!
Als Zappaverzamelaar die met zijn tijd meegaat zet je op een gegeven moment een logische stap: je meldt je aan bij een sociaal muzieknetwerk. Je kan aardig netwerken, want je werkt in de advocatuur. En in notime heb je dus, tezamen met de andere topnetwerkers in het clubje, elke beschikbare opname in je bezit die er ooit van Zappa is uitgebracht.
Toch een beetje de doodsteek voor de serieuze verzamelaar, die zijn lot herkent in dat van de NVSH: hij heeft de wortel onder de zin van zijn eigen bestaan doorgezaagd. Tenzij hij voortaan genoegen neemt met het verzamelen van zeldzame platenhoezen, van handtekeningen voorziene bierviltjes, door Zappa persoonlijk weggejoriste peuken, en andere parafernalia van deze muzikale grootheid.

Een aardige bijkomstigheid van de 23dingen-cursus tekent zich ondertussen steeds duidelijker af: omdat je wordt gedwongen na te denken over wat je wel nuttig aan de nieuwe ontwikkelingen vindt en wat niet, leer je jezelf kennen.
Hoewel... wil ik dat eigenlijk wel? Maar een patroon wordt zichtbaar. Doe de 23dingencursus, en ik zeg u wie u bent.