Leuk, dat My Discoveries. Tien minuten na de lancering was ik al lid. Ik maak sporadisch gebruik van de dienst, maar wel structureel.
Dat gaat zo: lees ik iets over een boek dat me wel wat lijkt of een cd die ik wel wil horen, dan zoek ik hem op in de Aquabrowser. Als hij er wel in staat maar om wat voor reden niet beschikbaar is, dan zet ik hem op mijn lijstje. Eens in de zoveel tijd ga ik dat lijstje na, en dan blijkt vrijwel alles dat erop staat, inmiddels ook gewoon te leen te zijn.
Deze blogdracht was een aanleiding om weer eens te gaan kijken. De helft van wat erop staat heb ik geleend; de rest komt een volgende keer.
Je kan je lijstje ook de cloud in mieteren. Daar piekerde ik nooit over. Ik ben daar gek! Maar speciaal voor de cursus heb ik mijn lijstje openbaar gemaakt, echter niet nadat ik eerst alle werkjes had verwijderd die betrekking hebben op iets dat voor mij een onschuldige passie is, maar wat wel eens verkeerd zou kunnen worden uitgelegd. Degenen die mij wat beter kennen, weten dat ik een deel van mijn vrije tijd besteed aan het geven van workshops aan slanke blote jongetjes. Ik leer ze in zes lessen van anderhalf uur hoe je je eigen biologische bom bouwt, met slechts een paar ingrediënten die bij elke drogist of apotheek te koop zijn, en aan de hand van een paar scheikundeboeken die de bieb op de plank heeft staan. Geen bom om echt te gebruiken, dat spreekt, maar een leuk leermiddel in de wondere wereld van de scheikunde. Daarbij hoort ook een stukje eigen verantwoordelijkheid, en daar besteed ik in les 1 ruim aandacht aan.
Lijsten met boeken over blote jongetjes en biologische bommen kan je maar beter niet de cloud ingooien, want voor je het weet heb de een overijverige en/of overassociatieve inspecteur op je dak die de link heeft gelegd, of erger nog: de Roze Hordes van Geenstijl.
Vanaf vandaag staat het iedereen dus vrij om mijn (flink uitgedunde) lijstje te bestuderen. Dat is dan tevens de bonushuiswerkopdracht 21A. Mijn gebruikersnaam op My Discoveries is Frankl.
Over de associatieve woordenwolk van de Aquabrowser moet ik nog iets kwijt. Ik was erg onder de indruk toen ik voor het eerst zo'n wolk zag, het leek me erg handig. Ik was dus blij toen de OBA een catalogus introduceerde met net zo'n woordenwolk.
Al heel snel bleek echter dat het weliswaar leuk speelgoed was, maar voor mij geen praktisch nut had. Op papier is het helemaal te gek, zo'n associatief hulpje. Maar om de een of andere reden blijkt het toch elke keer weer handiger te zijn om op de ouderwetse manier naar informatie te zoeken. Ik vraag me af hoe dat voor anderen is. Ik zie klanten er wel eens glazig naar staren: "Wat mot dat?" Iemand die de woordenwolk wel eens echt gebruikt?
Worldcat! Daar zat ik nog niet bij! Nu wel. Ik heb een accountje gefloept en m'n eerste lijstje gemaakt. Dat lijstje is wat onvolkomen, omdat de resultaten van mijn zoekopdracht ook bladmuziek laten zien, ondanks dat ik bij uitgebreid zoeken boeken had aangekruist. Dat zal echter niet aan worldcat liggen maar aan de bibeleteken waar worldcat z'n gegevens uit peurt. Van de OBA weten we dat de koppelingen aan materiaalsoort niet altijd even goed kloppen. dat zal voor veel andere biebs niet anders zijn.
Of Worldcat iets voor mij is, zal nog moeten blijken. Vraag het me over een jaar nog maar eens. Maar ik weet wel zo uit het blote hoofd een paar klanten die ik er blij mee kan maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten